Overwinteren 2015-2016
Door: D. Hollanders
Blijf op de hoogte en volg Dorothé
20 Februari 2016 | Spanje, Puerto Lumbreras
Zaterdag 20 februari 2016
Puerto Lumbreras, Murcia, Spanje.
Hallo allemaal,
Het is al even geleden dat jullie ons laatste verslag ontvingen.
We zijn ondertussen zo'n 4 maanden onderweg en hebben veel gezien. Op dit moment staan we in Puerto Lumbreras op een camping van de familie Hollanders! Heel ver weg nog familie van Hub. Het is een prachtig terrein dat in een schitterende omgeving ligt. Zeer heuvelachtig met veel amandel- en olijfbomen. De Amandelbomen staan al volop in bloei en dat is prachtig. Het schijnt dat ze dit jaar een maand eerder in bloei staan dan anders.
Zoals in ons vorige verslag stond, hebben we eerste kerstdag 's-avonds doorgebracht met Ank en Gerard in Altura. We zijn heerlijk uit eten geweest en het was bijzonder gezellig.
Tweede kerstdag zijn we naar Barão de Sao João gegaan om daar op te passen op de beestenboel van onze vriendinnen Inge en Nel. We zijn daar gebleven tot 9 januari en hebben daar een heel leuke tijd gehad. Het weer was in die periode niet zo goed, dus kwam het wel goed
uit dat we in een comfortabel huis zaten.
Inge en Nel hebben 3 honden, 1 kat, 1 paard, 1 muilezel en 5 ezels. Wij hebben in principe voor de honden en de kat gezorgd en wat hand-en spandiensten verleend aan degene die de grote beesten kwam verzorgen. Zoals de beesten af en toe verplaatsen naar een andere wei.
Op een morgen kwamen we buiten en wilden we met de honden een flinke wandeling gaan maken. Buiten gekomen zien we, dat het paard en de ezel waren losgebroken. Toen we ze wilden pakken gingen ze er samen als een speer vandoor! Hilariteit alom. Maar hoe krijgen we deze beesten weer achter het hek? Op een gegeven moment staan ze aan de andere kant van de weg heerlijk te grazen! Toen hebben we degene gebeld die ze op dat moment verzorgde en die is het gelukt om ze weer achter het hek te krijgen. Achteraf hebben we er om kunnen lachen maar we vonden het ook spannend. Stel je voor dat zo'n beest voor een auto komt!
We hebben daar verder veel en prachtig gewandeld. We hadden een auto ter beschikking dus gingen we af en toe ook een stukje verder weg om heerlijk over de kliffen langs de kust te gaan wandelen.
Toen Inge en Nel weer thuis waren hebben we nog een keer met Inge een geweldige wandeling van zo'n 4 uur gemaakt over de kliffen in Carrapateira.
Toen we op 9 januari bij Inge en Nel vertrokken, bleek onze koelkast stuk. Balen natuurlijk.
Inge heeft contact opgenomen met een bedrijf in Faro om de koelkast te repareren. Daar konden we echter pas 4 dagen later terecht. Na daar te zijn geweest bleek dat de hele achterwand van de koelkast vervangen moest worden. De onderdelen daarvoor moesten besteld worden en men zou ons via de mail laten weten wanneer die er zouden zijn.
Op 9 januari zijn we naar Isla Canela gegaan omdat Hub weer naar de tandarts moest. Daar tot de 11e gestaan en vervolgens weer naar de Algarve gereden.
Van 13 t/m 17 januari hebben we weer in Odeleite (Alcaria) gestaan en daar Kick en Erna ontmoet. Een leuk stel dat we vorig jaar hebben leren kennen. We hebben daar met hen heerlijke wandelingen gemaakt en samen Kick's verjaardag gevierd in Alcoutim waar we samen heerlijk gegeten hebben.
Op 19 januari moesten we om 09.00 uur weer in Faro zijn voor de reparatie van de koelkast. Daar zijn ze van 09.00 tot 17.15 uur meer bezig geweest, dus dat was een hele klus. Wij waren blij dat deze het weer deed!
Omdat het al laat was, zijn we een camping, niet te ver van Faro, gaan opzoeken. We kwamen terecht in Centieira bij de camper-camping Motorhome Friends. Deze wordt gerund door een zeer aardige Portugees, Pedro, en zijn Nederlandse vrouw. Het was donker toen we daar aankwamen en omdat dit een onbekend terrein voor ons was, heb ik, Dorothé, daar aan de deur geklopt. De echtgenote van Pedro deed open en vertelde dat de camping vol was. Tja, dat was vervelend, omdat we zo gauw niet wisten waar anders naar toe te gaan. Pedro werd echter opgetrommeld en zei dat hij nog wel een plekje kon regelen voor ons bij eventuele buren. Hij nodigde ons eerst uit om binnen te komen voor een kop koffie met een lekker likeurtje. Hij vertelde van het reilen en zeilen van de camping, ondertussen een glaasje wijn inschenkend voor ons. Al met al een zeer warme ontvangst. Daarna vroeg hij ons mee binnen in zijn huis en daar werd nog wat ingeschonken.
Op een gegeven moment wilden wij echter naar de camper, want het was ondertussen zo'n uur of acht. Nee, daar kwam niks van in, want we moesten mee blijven eten!! Zijn vrouw was ondertussen voor ons aan het koken. Tja, dan weet je niet zo goed wat je daar nou mee aan moet en het liefst waren we naar de camper gegaan, maar we kwamen er niet onderuit. Het was hartstikke gastvrij maar wij voelden ons er niet helemaal prettig bij!
We hebben die nacht langs de kant van de weg gestaan en de dag erop kregen we een plek bij de buren.
Toen we die dag boodschappen moesten gaan doen, onze koelkast moest namelijk weer gevuld worden, kregen we een auto van hun mee. Daar kwamen we ook niet onderuit. En zo waren er nog meer dingetjes die natuurlijk hartstikke aardig bedoeld waren, maar wat wij als beklemmend ervoeren.
We zijn daar uiteindelijk 3 dagen gebleven omdat het moeilijk was gelijk weer te vertrekken na zo'n ontvangst! Maar hoe goed ook bedoeld, dit was geen terrein voor ons.
Na dit terrein hebben we nog op zo'n 14 andere, veelal prachtige, locaties gestaan. Het is vaak een verrassing waar we uitkomen. Hub is nog steeds degene die het meest achter het stuur zit, maar ik rijd ook regelmatig. Dat gaat goed, maar soms sta je ineens voor verrassingen. Zoals de keer dat ik aan het rijden was over smalle weggetjes. Kom ik plotseling in een dorp op een weekmarkt uit. Aan weerskanten van de smalle weg staan marktkramen!! Toen hebben we ff gewisseld van plaats....
Puerto Lumbreras, Murcia, Spanje.
Hallo allemaal,
Het is al even geleden dat jullie ons laatste verslag ontvingen.
We zijn ondertussen zo'n 4 maanden onderweg en hebben veel gezien. Op dit moment staan we in Puerto Lumbreras op een camping van de familie Hollanders! Heel ver weg nog familie van Hub. Het is een prachtig terrein dat in een schitterende omgeving ligt. Zeer heuvelachtig met veel amandel- en olijfbomen. De Amandelbomen staan al volop in bloei en dat is prachtig. Het schijnt dat ze dit jaar een maand eerder in bloei staan dan anders.
Zoals in ons vorige verslag stond, hebben we eerste kerstdag 's-avonds doorgebracht met Ank en Gerard in Altura. We zijn heerlijk uit eten geweest en het was bijzonder gezellig.
Tweede kerstdag zijn we naar Barão de Sao João gegaan om daar op te passen op de beestenboel van onze vriendinnen Inge en Nel. We zijn daar gebleven tot 9 januari en hebben daar een heel leuke tijd gehad. Het weer was in die periode niet zo goed, dus kwam het wel goed
uit dat we in een comfortabel huis zaten.
Inge en Nel hebben 3 honden, 1 kat, 1 paard, 1 muilezel en 5 ezels. Wij hebben in principe voor de honden en de kat gezorgd en wat hand-en spandiensten verleend aan degene die de grote beesten kwam verzorgen. Zoals de beesten af en toe verplaatsen naar een andere wei.
Op een morgen kwamen we buiten en wilden we met de honden een flinke wandeling gaan maken. Buiten gekomen zien we, dat het paard en de ezel waren losgebroken. Toen we ze wilden pakken gingen ze er samen als een speer vandoor! Hilariteit alom. Maar hoe krijgen we deze beesten weer achter het hek? Op een gegeven moment staan ze aan de andere kant van de weg heerlijk te grazen! Toen hebben we degene gebeld die ze op dat moment verzorgde en die is het gelukt om ze weer achter het hek te krijgen. Achteraf hebben we er om kunnen lachen maar we vonden het ook spannend. Stel je voor dat zo'n beest voor een auto komt!
We hebben daar verder veel en prachtig gewandeld. We hadden een auto ter beschikking dus gingen we af en toe ook een stukje verder weg om heerlijk over de kliffen langs de kust te gaan wandelen.
Toen Inge en Nel weer thuis waren hebben we nog een keer met Inge een geweldige wandeling van zo'n 4 uur gemaakt over de kliffen in Carrapateira.
Toen we op 9 januari bij Inge en Nel vertrokken, bleek onze koelkast stuk. Balen natuurlijk.
Inge heeft contact opgenomen met een bedrijf in Faro om de koelkast te repareren. Daar konden we echter pas 4 dagen later terecht. Na daar te zijn geweest bleek dat de hele achterwand van de koelkast vervangen moest worden. De onderdelen daarvoor moesten besteld worden en men zou ons via de mail laten weten wanneer die er zouden zijn.
Op 9 januari zijn we naar Isla Canela gegaan omdat Hub weer naar de tandarts moest. Daar tot de 11e gestaan en vervolgens weer naar de Algarve gereden.
Van 13 t/m 17 januari hebben we weer in Odeleite (Alcaria) gestaan en daar Kick en Erna ontmoet. Een leuk stel dat we vorig jaar hebben leren kennen. We hebben daar met hen heerlijke wandelingen gemaakt en samen Kick's verjaardag gevierd in Alcoutim waar we samen heerlijk gegeten hebben.
Op 19 januari moesten we om 09.00 uur weer in Faro zijn voor de reparatie van de koelkast. Daar zijn ze van 09.00 tot 17.15 uur meer bezig geweest, dus dat was een hele klus. Wij waren blij dat deze het weer deed!
Omdat het al laat was, zijn we een camping, niet te ver van Faro, gaan opzoeken. We kwamen terecht in Centieira bij de camper-camping Motorhome Friends. Deze wordt gerund door een zeer aardige Portugees, Pedro, en zijn Nederlandse vrouw. Het was donker toen we daar aankwamen en omdat dit een onbekend terrein voor ons was, heb ik, Dorothé, daar aan de deur geklopt. De echtgenote van Pedro deed open en vertelde dat de camping vol was. Tja, dat was vervelend, omdat we zo gauw niet wisten waar anders naar toe te gaan. Pedro werd echter opgetrommeld en zei dat hij nog wel een plekje kon regelen voor ons bij eventuele buren. Hij nodigde ons eerst uit om binnen te komen voor een kop koffie met een lekker likeurtje. Hij vertelde van het reilen en zeilen van de camping, ondertussen een glaasje wijn inschenkend voor ons. Al met al een zeer warme ontvangst. Daarna vroeg hij ons mee binnen in zijn huis en daar werd nog wat ingeschonken.
Op een gegeven moment wilden wij echter naar de camper, want het was ondertussen zo'n uur of acht. Nee, daar kwam niks van in, want we moesten mee blijven eten!! Zijn vrouw was ondertussen voor ons aan het koken. Tja, dan weet je niet zo goed wat je daar nou mee aan moet en het liefst waren we naar de camper gegaan, maar we kwamen er niet onderuit. Het was hartstikke gastvrij maar wij voelden ons er niet helemaal prettig bij!
We hebben die nacht langs de kant van de weg gestaan en de dag erop kregen we een plek bij de buren.
Toen we die dag boodschappen moesten gaan doen, onze koelkast moest namelijk weer gevuld worden, kregen we een auto van hun mee. Daar kwamen we ook niet onderuit. En zo waren er nog meer dingetjes die natuurlijk hartstikke aardig bedoeld waren, maar wat wij als beklemmend ervoeren.
We zijn daar uiteindelijk 3 dagen gebleven omdat het moeilijk was gelijk weer te vertrekken na zo'n ontvangst! Maar hoe goed ook bedoeld, dit was geen terrein voor ons.
Na dit terrein hebben we nog op zo'n 14 andere, veelal prachtige, locaties gestaan. Het is vaak een verrassing waar we uitkomen. Hub is nog steeds degene die het meest achter het stuur zit, maar ik rijd ook regelmatig. Dat gaat goed, maar soms sta je ineens voor verrassingen. Zoals de keer dat ik aan het rijden was over smalle weggetjes. Kom ik plotseling in een dorp op een weekmarkt uit. Aan weerskanten van de smalle weg staan marktkramen!! Toen hebben we ff gewisseld van plaats....
-
20 Februari 2016 - 15:47
Cleem En Wilma:
Fijn om te lezen dat jullie het zo goed maken. Veel plezier nog en tot gauw -
20 Februari 2016 - 15:55
Jan En Els:
Ziet er weer mooi en warm uit op de foto's en weer een mooi reisverslag. Dorothe toch niet gepikt door die ooievaar. Wij zijn weer terug in het koude Nederland. We krijgen toch ook erg veel zin in een zelfde tijdverdrijf als wat jullie nu aan het doen zijn. Kom maar met mooie ervaringen straks weer thuis en maak ons maar gek.
Nog veel plezier, goed weer en veilige reiskilometers.
Tot in Veghel.
Liefs. jan en Els -
21 Februari 2016 - 16:28
Chris:
Heerlijk om te lezen weer! XXX -
22 Februari 2016 - 08:39
Carla :
Heerlijk, wat een leventje!!!
Veel plezier nog.
Groeten,
Carla -
22 Februari 2016 - 11:24
Fil En Mario Donders:
Leuk om jullie verhalen te lezen. En ik kan me voorstellen dat jullie je opgelaten voelen met zo'n ontvangst bij Pedro. Nog hele fijne weken.
Liefs van ons,
Fil en Mario xx -
22 Februari 2016 - 23:27
Diek En Jan:
Fijn dat jullie nog steeds genieten en van die mooie mensen ontmoeten!
Mooi land en mooie foto's!
Nog een paar mooie weken en een hele goede terugreis1
Lieve groet,
Diek en Jan.
p.s. kijken of dit berichtje nu geplaatst wordt, 2x fout gegaan!! -
26 Februari 2016 - 15:23
Ben:
Volop genieten van jullie overwintering. Nog een fijne tijd samen.
Groet, Ben en Marie Claire -
27 Februari 2016 - 18:24
Maria Smulders:
Hopelijk lukt het nu om een reactie te plaatsen!
Wat heerlijk om jullie verslag te lezen en de foto's te bekijken.
Ik ben ondertussen bij jullie buurvrouw geweest. Zij mist jullie en vindt het zo stil in het appartement!
Ik hoop dat jullie nog lekker GENIETEN!!!!!
Lieve groetjes, Maria -
01 Maart 2016 - 20:40
Francis:
hallo,
wat leuk om weer te lezen dat jullie zo aan het genieten zijn. En wat een leuke mooie fotos. Zeker die met Hoagy. Wat ziet hij er goed uit. Nog lekker genieten.
lieve groetjes francis -
02 Maart 2016 - 12:30
Hennie:
Jullie zien er alle 3 goed uit en wat een prachtige omgeving!
Dorothe, verkoudheid helemaal over?
Geniet nog maar lekker en svp af en toe wat zon deze kant opblazen / krijgen wij ook een beetje n voorjaarsgevoel!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
